mümkündür. ancak bu olayın gerekçelerine dair her geçen gün biraz daha canım acıyor. bu konuya dair uzun uzadıya konuşmak lazım aslında belki başka zaman. zaten şurada yer yer değinmiştim. :
(#1959792)
mahalle baskısı, ailevi müdahaleler ve dayatmalar, siyasi ideolojiler, kökten dinci yobaz gruplaşmalar falan denilince ne diyeceğimi bilemiyorum ve üzülüyorum. ulan dinden soğuma gerekçesi olarak akp diyenler var ne diyeyim ben şimdi?
şu yukarıdaki bkz entryde yazdım etiket meselesi ve sosyal statü kaygısı bu duruma çok kolay zemin hazırlıyor. bu tip insanlarla yakın etiketler aldığını kabullenmek bile insanın zoruna gidiyor sanırım. anlıyorum ama yaklaşım çok hatalı.
kendi hayatımdan çok basit bir hikayeyi birebir anlatayım bak burada. benim bir dedem var annemin babası. ama nasıl bir dede. gece görseniz altınıza sıçarsınız, muhabbetleri çoğu insanı sıkar hatta gerer. okumuş yazmış bir adamdır bulunduğu şehir ve jenerasyonuna göre. sünnilik açısından bilgili de diyebiliriz yani. öyle kültürel müslümanlardan değildir.
bir karış sakalı vardır. sakalsız olanları aşağılar ama gereğinden fazla sakal uzatanları daha çok aşağılar. kendinin belirlenmiş bir ölçüsü vardır ve ona uymayan her insanı ötekileştirir. tek tipçidir.
hadis dinine çoğu imamdan daha hakimdir. ramazanda en azından 4 hatim indirir. i̇lmihal de okur kendi şeyhinin kitaplarını da okur. şeyhi ölmeden önce arıcılık yaptığı için 60'ından sonra hiç bilmediği bir iş olan arıcılık işine girişecek kadar da tarikatına bağlıdır.
4 çocuğunun annesi, 50 yıllık hayat arkadaşına torununun -ben- yanında bunlar şeytan diyebilecek kadar da bilgilidir.
anneannem utanmıştı benim yanımda bunu dediğinde. ben zerre yadırgamamıştım. kendi keyfinden böyle söylemediğini bilecek kadar dedemi tanıyordum.
neyse diğer torunlar dedemin huyunu bildiklerinden ona karşı daha uysal ve dikkate almaz tavır takındıkları için onlar etkilenmemişti ama ben ve dayımın kızları daha dik başlı olduğumuz için dedemle etkileşimimiz daha farklı oldu hep.
torunlarla ve yaşam standartlarıyla çok uğraşırdı çünkü. sertti. fundamentalist kavramının bu kadar yakıştığı bir insanı yakın çevremde başka bulamazdım.
ama dayımın kızları onun dayatmalarına karşı isyan halinde olmalarının yanında dine karşı her hangi bir ilgi ve arayış içinde olmamalarından kaynaklı dedemle birlikte dine de soğumaları kaçınılmaz oluyordu. şimdi ikisi de alabildiğine başına buyruk, alabildiğine dik başlılar dedeme karşı benim gibi. ama ayrıca alabildiğine dinden uzak, alabildiğine sekülerleşmiş insanlar oldular.
ben öyle değilim. çünkü problemin ne olduğunu onlara nazaran daha iyi tespit ettiğimi düşünüyorum. bunu da böbürlenmek için söylemiyorum. bak küçük bir örnek vereyim. lise 1'i bitirdiğimde her ergen gibi ben de yazın saç uzatmaya heves etmiştim. dedem de bu işe nasıl uyuz oluyor. bayağı ciddi sürtüşüyoruz. bir gün gittik dedemlere dedem benle konuşmuyor, yüzüme de bakmıyor. olayı çözemedim bir türlü. en son ablama söylemiş. saçı kulak memesini geçen insana selam vermeyin demiş peygamber. :d laskdjalskdjsd
lan ben bunu duydum nasıl uyuz oldum. adam saçım uzun diye bana selam vermiyormuş meğer. neyse aradan zaman geçti bir bayram saçlarım tıraşlı gittim bunların eve. hoşuna gitti anlatıyor bir şeyler. peygamberimiz saçı uzun olanlara selam bile vermezmiş oğlum erkek erkek gibi, kadın kadın gibi olcak falan dedi. evde başkaları da var. ben dayanamadım.
dede dedim, peygamberimiz dediğin zamanında yahudiye de selam verirmiş, hristiyana da selam verirmiş saçı uzun olana mı selam vermeyecek. olur mu öyle şey dedim. (o zamandan belliymiş bu hadislere uyuz olmam :d)
anaam bu bir delirdi milletin içinde adamı buga sokunca.
ayaklandı falan. sen ne bilirsin, sen ne anlarsın, islamın şartını bilmezsin, imanın şartını bilmezsin daha ne konuşuyorsun falan dedi. ben hala susmuyorum falan. eniştem araya girdi sussana oğlum falan diyerek. lasdkjals
dedemin gerçekliğini zedelemiştim, otoritesini sarmıştım. zoruna falan gitti ama uzun yıllar sonunda bu tip müdahalelerini savuşturmayı da başarmıştım.
hem de dine sarılarak.
dayımın kızları da savuşturmuştu ama onlar dinden soğuyarak becerebilmişti bunu.
yani demem o ki burada öfkenin kaynağını iyi tespit etmek gerekiyor. neye kızdığınızın ve bunun sonucunda neyle savaştığınızın tespitini iyi yapmanız gerekiyor. yoksa ters akıntıda kürek çekmekten başka bir şey yapmış olmazsınız.
din adına dayatmaları akp dönemine yıkmak da müthiş sığ bir tarih yorumudur ha.
din güçtür.
din silahtır.
din tarihin hiçbir döneminde sadece din olarak algılanmamıştır. i̇nsanları manipüle etmek ve kontrol etmek adına bu tip organizasyonlar tarihin her döneminde olmuştur ve olacaktır.
yani şu tip vakalarla karşılaşıp insanın bir
tolstoy'u bir
martin luther'i örnek alması gerekirken ekşici zihniyetini örnek alması da müthiş vizyonsuzluktur.
(bu entry dinden soğumasında ağırlıklı oranda çevresel faktörlerin etkisi olan insanlar için yazılmıştır. tamamen teolojik unsurlar ile dinden soğuyanlar hariç bırakılmıştır.)